Nie do końca człowiek, czyli Dante - gra Dariusa

Dziewczyna teraz to omal przytomności nie straciła.
- A skąd wiesz, że w ogóle zobaczysz? - zadęła policzki.
Po chwili wróciła do sprzątania.
"Hehehehe chciałbym ją zobaczyć, niezłe ma cycki...."

Reakcja dziewczyny była słodka aż się zacząłem śmiać.
-Zamknij się Soul -wrzasnąłem.
Pierwszy raz chyba wrzasnąłem na Soula na głos.

Dziewczyna aż podskoczyła jak krzyknąłeś.
- Hym, do kogo to mówiłeś? - spytała się wyraźnie zaskoczona.
"Haha ja tylko mówię jak jest, na dole też całkiem całkiem".

-Do tego zboczeńca -wskazałem na Soula. -Nawija że masz niezłe cycki a teraz o dolnej części twojego ciała. -dodałem.
"Zamknij się w końcu"
Pokarało mnie strasznym zboczeńcem za towarzysza.

- Potrafisz porozumiewać się ze swoją kosą? - spytała.
Na Twoje kolejne słowa dziewczyna jeszcze bardziej zrobiła się czerwona.
"A co mi zrobisz?"
Dziewczyna z tego wszystkiego skaleczyła się szkłem w dłoń.

-Ta mam tą zdolność od kiedy go przyzwałem z małą porażką.
"Może i nie mogę cie walnąć ale jak cię w sadze do słonej wody zaczniesz rdzewieć"
Urwałem kawałem materiału z ubrania leżącego obok gościa i zamoczyłem go w wodzie po czym przyłożyłem do skaleczenia dziewczyny.

"Taa tylko spróbuj..."
- A odesłać go w takim razie nie możesz? - spytała.
Dziewczyna lekko się uśmiechnęła jak przyłożyłeś skrawek materiału do jej skaleczenia.
- To nic takiego, bywało, że gorzej się pokaleczyłam - uśmiechnęła sie lekko.

-Niestety nie, tak się kończą eksperymenty z magią. -odparłem. -Może i gorzej ale i tak dziewczyny to skarb o który trzeba dbać. -dodałem uśmiechając się przyjaźnie.
Usiadłem gdzieś blisko niej i próbowałem zignorować teksty Soula.

Dziewczyna pokiwała głową.
- Może znajdź coś, czego nie cierpi i go tym strasz? - zaproponowała.
Niedługo sprzątanie było ukończone, a ludzie, którzy się wczoraj spili wyniesieni na zewnątrz. Niedługo po tym przyszedł mistrz gildii.
- To gotowy? - spytał.

-Nie łatwo coś takiego znaleźć, skurczybyk się chyba niczego nie boi. -odparłem.
Sprzątanie dość szybko im poszło i wkrótce po tym mistrz przyszedł.
-No przydałoby się już ruszyć. -odpowiedziałem.

- Może jednak coś jest.... hm.. - zamyśliła się. - Jakaś stara babka? - zaproponowała rozbawiona.
Ty usłyszałeś stłumiony jęk swojej kosy. Jak mistrz już był to kiwnął głową na Twoje słowa i wkrótce ruszyliście. Dziewczyna Ci pomachała.

Reakcja kosy sugerowała że dziewczyna trafiła w czuły punkt jeszcze tylko będę musiał odkryć kim jest ta osoba. Ruszyłem za mistrzem i uśmiechnąłem się do dziewczyny.

Tak więc szliście dość długo, aż dotarliście do gór. Tam była jaskinia, z której wiał bardzo zimny wiatr.
- Jak wyjdziesz z drugiej strony góry przez tą jaskinię to zdałeś - powiedział Twój mistrz.
Dość długa trasa a mina faceta sugerowała na to, że niejedno może Cię spotkać po drodze.

-Tylko tyle? -spytałem.
Coś mi się wydaje że jest jakiś haczyk ale nie mam potrzeby o tym myśleć. Wkroczyłem do jaskini pewnym krokiem i od razu użyłem rękawicy by zrobić sobie ogrzewanie.

Wkrótce byłeś już w jaskini i dość ciężko było Ci utrzymać ten ogień, ale dawałeś na szczęście radę. Nie wiedziałeś, co takiego możesz tu spotkać ale miałeś wrażenie, że jakieś kształty przemykały między tutejszymi skałami.
"Nie wiem co to, ale na przyjazne zamiary raczej liczyć nie możemy"
I w tym momencie właśnie ktoś cisnął w Ciebie soplem lodu.

Wiatr nieźle dawał mi popalić ogień ledwo się utrzymywał ale póki ciągle jest mam szanse na jakiekolwiek ocieplenie. To skradające się coś między kryształami nie wróżyło nic dobrego.
"To bądź tak miły i odpieraj ataki"
Gdy zauważyłem lecący sopel podkręciłem ogień by go szybko stopić.

W ostatniej chwili Ci się udało. Po chwili były kolejne pociski, których cudem uniknąłeś. Słyszałeś jakiś chichot i przemknęła Ci postać, która przypominała małpę. Z drugiej strony... Kolejna! Czyli będziesz miał prawdopodobnie więcej niż jednego przeciwnika.
"Jak ładnie poprosisz"

Lodowe małpy hmmm to może być nie ciekawe.
"Jak zaczniesz mnie słuchać to może wstrzymam się od szukania tej kobiety której się boisz"
Użyłem Ognistej tarczy i zacząłem biec przed siebie unikając większych pocisków. Walka tutaj może być kiepskim pomysłem.

Zacząłeś używać swojej tarczy, by odeprzeć atak. Z początku Ci się udawało, ale wkrótce jednak zaczęły się kłopoty, bo sople leciały z wszystkich stron. Jeden z nich drasnął Twoje ramię.
"No dobra"
Tak więc przekonałeś Soula do tego, by był Ci posłuszny.

Gdy oberwałem w ramię użyłem klucza by duch mnie bronił póki co nie chciałem demolować całej jaskini ale powoli jestem do tego zmuszany.
"Soul lecimy na pełnym gazie na drugą stronę chyba że chcesz bym rozwalił całą jaskinie która runie nam na głowe"

'Pierwsza opcja zdecydowanie lepsza"
Twój ognisty gwiezdny duch od razu zabrał się do roboty i masz teraz solidną obronę. Demony ciagle was atakowały, a Ty biegłeś ile sił w nogach. Brakowało Ci tchu, kiedy w końcu... ujrzałeś światło na końcu tunelu!

"I tu sie zgadzamy"
Dzięki duchowi mogłem skupić się na bieganiu co nie było moją mocną stroną. Gdy zobaczyłem światło postanowiłem ułatwić sobie robote i wykonałem pół salto w przód i użyłem Ryku by odrzut wystrzelił mnie na zewnątrz.

Wkrótce... Udało Ci się! Wyleciałeś jak rakieta z tunelu, a po drugiej stronie już czekał mistrz.
- O no proszę, mamy rekord - powiedział, patrząc na swój zegarek. - Tak więc nie ma mocnych i jestem zmuszony przyjąć cię do gildii - powiedział żartobliwie.
Niedługo po tym ruszyliście w drogę a ty byłeś szczęśliwy ze swojego dokonania.

-Mówisz poważnie czy jaja sobie robisz z tym rekordem? -spytałem
Najbardziej cieszyłem się że nie przygrzmociłem w ścianę i nie rozwaliłem sobie głowy. Odesłałem ducha i wracałem w stronę gildii.

- Żadnych jaj sobie nie robię, rekord jak nic, inni woleli rozwalać małpy - powiedział mistrz gildii i podrapał się po głowie.
Wczesnym popołudniem byliście już w budynku waszej gildii i miałeś całkiem miłe przyjęcie. Wytargano skądś kilka beczek piwa i tak dalej...
- Ech, oni nie przegapią żadnej okazji do imprezowania - westchnął mistrz.